Uchwała Nr XXI/152/08
Rady Miejskiej w Pogorzeli
z dnia 30 grudnia 2008 roku

w sprawie: nadania tytułu i odznaki „Zasłużony dla Gminy Pogorzela”.

Na podstawie art. 18, ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz § 4 uchwały
nr XXV/162/05 z dnia 25 czerwca 2005 roku w sprawie określenia zasad
i szczegółowego trybu przyznawania wyróżnienia „Zasłużony dla Gminy Pogorzela” Rada Miejska w Pogorzeli uchwala, co następuje:

§ 1. Postanawia się nadać wyróżnienia „Zasłużony dla Gminy Pogorzela”:
1) Pani Lidii Jasik
2) Panu Henrykowi Foltynowiczowi

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Przewodniczącemu Rady.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie
do Uchwały nr XXI/152/08
Rady Miejskiej w Pogorzeli z dnia 30 grudnia 2008 roku.

Wysoka Rado, przedstawiam projekt uchwały w sprawie nadania tytułu i odznaki „Zasłużony dla Gminy Pogorzela”.
Dnia 25 czerwca 2005 roku Rada Miejska w Pogorzeli uchwałą nr XXV/162/05 określiła tryb i szczegółowe zasady przyznawania wyróżnienia „Zasłużony dla Gminy Pogorzela”. Na podstawie wskazanych przepisów wystąpiono o nadanie powyższego wyróżnienia uzasadniając kandydatury w następujący sposób:

Lidia Jasik urodziła się 21.07.1953 roku w Ostrowie Wielkopolskim. W latach 1968–1973 uczęszczała do Liceum Pedagogicznego w Ostrowie Wielkopolskim. Po jego ukończeniu, w roku 1973, rozpoczęła prace w Pogorzeli jako nauczycielka przedszkola. W tym czasie, w roku 1976, rozpoczęła Studium Nauczycielskie w Lesznie, które ukończyła dwa lata później, w roku 1978. Na stanowisku nauczyciela przedszkola pracowała do 1977 roku, zdobywając doświadczenie zawodowe. W tym samym roku, tj. 1977 ówczesne władze oświatowe podjęły decyzję o mianowaniu jej na stanowisko dyrektora przedszkola, które zajmowała do 2008 roku. W latach 1998–2000 była członkiem Komitetu Organizacyjnego przy Komisji Oświaty Rady Miejskiej. Od 1995 do 2000 roku była członkiem Zespołu Samorządowego Dyrektorów Przedszkoli.
Za swą prace otrzymała odznaczenia i nagrody takie jak:
1978 r.– nagroda Ministra Oświaty i Wychowania,
1994 r.– odznaka „Za zasługi dla województwa leszczyńskiego”
Nagrody Burmistrza.
Od pierwszego dnia pracy miała motto: „Przedszkole otwarte na dziecko i Jego potrzeby”. Aby to przesłanie mogła rozwijać kontynuowała naukę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie uzyskując tytuł licencjata w zakresie pedagogiki przedszkolnej. Była wzorem dla pracującej kadry pedagogicznej Przedszkola i wpływała na nauczycielki motywując je do kontynuowania nauki, stało się faktem, że personel uczący zdobył wykształcenie wyższe.
Obiekt, którym kierowała stale był modernizowany, ale potrzeby lokalowe rosły z uwagi na dużą ilość dzieci chcących uczęszczać do przedszkola. W roku 1982 zrodziła się myśl zbudowania nowego budynku przedszkola. Lidia Jasik wraz z ówczesnym inspektorem oświaty oraz Komitetem Budowy złożonym z rodziców rozpoczęła starania prowadzące do wybudowania nowego obiektu. Była w te poczynania bardzo zaangażowana, czego efektem jest istnienie dzisiejszego budynku – funkcjonalnego, mogącego pomieścić wszystkie chętne dzieci.
W dziesięciolecie istnienia przedszkola Dyrektor zainicjowała konkurs, który miał przynieść „imię” przedszkolu i tak w roku 1992 placówka otrzymała imię „Raj Psotników”.
Praca Lidii Jasik nie ograniczała się tylko do pracy zamkniętej w przedszkolu. Pod jej kierunkiem odbywały się spotkania z „ludźmi miasta” np. policjantami, lekarzami, strażakami, górnikiem itp. Dzieci miały również możliwość zwiedzania zakładów pracy. Poza tym zgłaszała udział przedszkola w różnych konkursach plastycznych, rysunkowych, również ogłaszanych poza Pogorzelą np. w Borku, Pępowie, Gostyniu. Była wielką zwolenniczką brania udziału dzieci w uroczystościach lokalnych oraz państwowych, takich jak: Bieg Niepodległości, Dni Ziemi Pogorzelskiej, dożynki, Dzień Babci, Dzień Matki, Dzień Dziecka. Posiadała zdolność integrowania interesów pracowników. Oprócz dużej wiedzy zawodowej cechowała ją otwartość i elastyczność, służyła rodzicom rzetelną informacją na temat każdego dziecka. W zakupie pomocy dydaktycznych pozyskiwała sponsorów, dotyczyło to również robót modernizacyjnych obiektu, jak np. malowanie, oświetlenie zewnętrzne elewacji, wykonanie mebli.
W pracy Dyrektor widoczne były przemyślane działania. Wysoko ceniła współpracę z Radą Rodziców, Samorządem Mieszkańców, Radą Miejską oraz z pozostałymi organizacjami, nigdy nie odmawiała im swojej pomocy.
Praca z zespołem ludzkim jest pracą odpowiedzialną i niezwykle trudną, wymaga od osoby kierującej wysokich umiejętności dla osiągnięcia sukcesu, dla dobra placówki i dzieci – to doskonale udało się Lidii Jasik pracującej przez 35 lat w jednym zakładzie pracy, w tym pełniącej funkcje Dyrektora Przedszkola Samorządowego w Pogorzeli przez 31 lat bez przerwy.


Henryk Foltynowicz urodził się 16.03.1922 r. w Elżbietkowie, syn powstańca wielkopolskiego. W latach 1927–1932 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Elżbietkowie, następnie w latach 1932–1936 do Szkoły Podstawowej w Pogorzeli. Od 1937 r. zajął się pracą w gospodarstwie rodziców. W tym samym czasie do roku 1939, czyli do momentu rozpoczęcia okupacji zdobywał umiejętności wojskowe w oddziale konnym „Krakusy”. W swoim gospodarstwie rodzinnym pozostał do 1941r., kiedy to wraz z rodziną został wygnany przez niemieckich okupantów. Od tego momentu pracował jako ślusarz u „Kattein” (obecnie jest to własność Seweryna Maćkowiaka). W styczniu 1945 roku udało się mu powrócić na gospodarstwo do Elżbietkowa, jednak cztery miesiące później, w kwietniu został wezwany do wojska, do jednostki pod Warszawą. W sierpniu, po powrocie IV Dywizji z frontu przydzielono go do plutonu kwatermistrzostwa, przebywał tam 2 lata. W 1947 roku powrócił do rodzinnej miejscowości. W siedem lat później tj. w roku 1954 przejął gospodarstwo od ojca, gospodarowanie jednak odbywało się w bardzo niesprzyjającej atmosferze, władze ludowe szykanowały rolników indywidualnych, tym bardziej osoby związane z Powstaniem Wielkopolskim.
Poza pracą w gospodarstwie Henryk Foltynowicz zajmował się szeroko rozumianą działalnością społeczną. W 1947 r. wstąpił do Ochotniczej Straży Pożarnej w Elżbietkowie, w której w latach 1965-1984 pełnił funkcje skarbnika, a obecnie jest jej honorowym członkiem, był też przy tym przewodniczącym Komitetu Budowy Domu Strażaka. Od 1962 r. jest członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz członkiem Kółka Rolniczego w Elżbietkowie. W latach 1963 – 1995 był również członkiem Komitetu Leśnego Elżbietków. Przez wiele lat (1965-1998) pełnił funkcję radnego, najpierw Gromadzkiej Rady Narodowej w Pogorzeli, następnie Rady Miejskiej w Pogorzeli. Został wybrany sołtysem, przewodniczył Radzie Sołeckiej w Elżbietkowie przez 4 lata (1984-1988). Był członkiem Rad Nadzorczych: Banku Spółdzielczego w Pogorzeli, Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Pogorzeli oraz Spółdzielni Mleczarskiej w Gostyniu. Poza tym przewodniczył różnym Komitetom: Gazyfikacji Wsi Elżbietków, Elektryfikacji Wsi Elżbietków, Budowy Sieci Telefonicznej we Wsi Elżbietków.
Za swoją działalność społeczną i wojskową otrzymał następujące odznaczenia i nagrody:
- w roku 1967 – Brązowy Medal Zasługi dla Pożarnictwa,
- w roku 1984 – Odznakę „Za zasługi dla województwa leszczyńskiego”,
– Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- w roku 1986 – Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa,
- w roku 1989 – Srebrny Krzyż Zasługi,
- w roku 1993 – Złoty Krzyż Zasługi,
- w roku 2000 – Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie,
– Odznakę za Zasługi dla Związku Kombatantów
Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych,
- w roku 2001 – przyznano mu stopień podporucznika.